درخت زقّوم چه درختي است؟

سخن درباره «شجره زقوم» در قرآن كريم بعد از بيان نعمت‌هاي بهشتي از آيه 62 سوره مباركه صافات شروع مي شود .

جزء بيستم و سوم قرآن كريم كه از آيه 28 سوره مباركه يس آغاز و به آيه 31 سوره مباركه زمر ختم مي شود ، در بردارنده آموزه ها و پيام‌هاي روح افزاي الهي است كه اين نوشته تعدادي از آن‌ها را نقل مي كند.

بهانه اي براي كمك نكردن

در كمك به نيازمندان و انفاق به مستمندان منطق بسيار عوامانه اي وجود دارد كه از سوي افراد خود خواه و خسيس مطرح مي شود كه وقتي به آن‌ها گفته مي شود: از آنچه خدا به شما روزي كرده است در راه او انفاق كنيد (وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ)؛ پاسخ مي دهند: آيا ما كسي را اطعام كنيم كه اگر خدا مي‌خواست او را سير مي‌كرد؟! (أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاء اللَّهُ أَطْعَمَهُ)

معناي اين حرف اين است كه اگر فلاني فقير است لابد كاري كرده كه خدا مي خواهد فقير بماند و اگر ما غني هستيم لابد عملي انجام داده ايم كه مشمول لطف خدا شده ايم؛ بنابراين نه فقر آن‌ها و نه غناي ما هيچ‌كدام بي حكمت نيست!!

بقيه در ادامه مطلب.....