نماز و روزه و افطار عشق است       سحر خوردن كنار يار عشق است

نه يكبار از كنار خيمه گاهش          گذشتن بل هزاران بار عشق است

شنيدم هاتفي در اسمان گفت       غم دل گر خورد غمخوار عشق است

بيا مهدي كه بي تو روزه سخت است     ضيافتخانه با دلدار عشق است

گلستان جهان همراه خار است      گل نرگس بود بي خار عشق است

خدايا جان ما گردان فدايش         شهادت در بر سردار عشق است

نه يك تن بل هزاران تن فدايش     فداييّش به روي دار عشق است

دل و مهدي دل و دوري هجران     گل زهرا ييم ديدار عشق است

دلم وصل تو جانا ارزو داشت        ولي شد فاصله بسيار عشق است

بيا در ماه روزه ياريم كن             كنارت مهديا افطار عشق است

حجت الاسلام والمسلمين حسين رزاقي در جمع زائران مسجد مقدس جمكران، گفت: ماه رمضان ماه ارتباط ويژه با خداوند است قرآن با لطافت خاصي مردم را به روزه گرفتن دعوت كرده است، قرآن اولا ما را ندا داد به يك دعوت قبلي از نشانه هاي اين دعوت لطيف است زيرا مهمان ناخوانده نيستيم و دعوت شديم به ضيافت پروردگار. 

وي افزود: خداوند، لقب خودش يعني مومن بودن را به ما داد و روزه را بر ما واجب كرد كه به نوعي قرارداد ما با خداوند است، قبل از ما نيز انبياي الهي در ماه رمضان روزه مي گرفتند كه بازهم نشان دهنده لطف الهي به ماست. 

استاد حوزه علميه اظهارداشت: انساني كه روزه مي گيرد در مقابل حمله شيطان بيمه مي شود و در غير ماه رمضان نيز اين خاصيت روزه پابرجاست.
وي خاطرنشان كرد: يكي از ويژگي هاي ماه رمضان اين است كه اين ماه، ماه امام زمان(عج) است؛ اين ماه، ماهي است كه بيش از هر ماه ديگر، بوي امام زمان(عج) مي دهد. 

وي افزود: آغاز ماه رمضان دلالت بر وجود امام است زيرا اگر امام وجود نباشد، هلال نمي شود و خورشيد طلوع نمي كند. 

رزاقي با بيان اينكه در دعاي افتتاح در شب هاي رمضان براي امام زمان(عج) دعا مي كنيم، اظهارداشت: شب قدر كه بهترين شب سال است و در ماه رمضان است، بي شك شب امام زمان(عج) است زيرا تعيين سرنوشت ما در اين شب و توسط حضرت صورت مي گيرد. 

وي خاطرنشان كرد: بهترين ادعيه در اين ماه به خصوص در شب قدر، دعا براي سلامتي حضرت ولي عصر(عج) است؛ از طرفي اگر بخواهيم روزه هاي ما، مقبول درگاه حق واقع شود، بايد با معرفت و تبعيت از امام باشد. 

رزاقي، نتيجه روزه را تحكيم رابطه با امام زمان(عج) ذكر كرد و گفت: اگر كسي در مقابل امام زمان(عج) عصيان و نافرماني كند، روزه اش، در خيل روزه داران واقعي محسوب نمي شود. 

وي با اشاره به سالروز رحلت حضرت خديجه(س) تصريح كرد: حضرت خديجه(س) تمامي سرمايه اي كه داشتند را با علم قبلي از ظهور پيامبر آخرالزمان منتظر حضرت محمد(ص) بود. 

رزاقي اظهارداشت: حضرت خديجه(س) در دوران جاهليت، لقب «طاهره» داشتند و ايشان تمام اموالشان را در راه خداوند هديه دادند و در شعب ابي طالب، تمام سختي ها را تحمل كردند. 

وي گفت: حضرت خديجه(س) اولين كسي بودند كه به پيامبر اقتدا كردند و همه ما بايد به وجود چنين مادري براي مسلمانان افتخار كنيم زيرا پيامبر هميشه نسبت به ايشان هم توجه ويژه داشتند.

خوبه كه توي اين ماه عزيز و بلند مرتبه از امام زمانمون غافل نشيم و براي ظهورشون بسيار دعا كنيم و صلوات بفرستيم

دوستان بياييد تا آخر ماه رمضان روزي 5 تا صلوات براي ظهور امام زمان ع بفرستيم

هركي قبول ميكنه اين پيشنهاد منو نظر بده

اللهم صل علي محمد و آل محمد ....

يا علي....

3 نكته اساسي در ارتباط با امام عصر(عج)

آنچه بيش از هر چيزي در اين روزها احساس مي‌شود، تفاوتي است كه در حال و هواي شيعيان و دوستداران آن پدر مهربان و آن امام خوبان ديده مي‌شود.

هر كس به شكلي به پيشگاه آن امام همام عرض ادب مي‌كند و براي شادي قلب نازنينشان عملي كه اميد دارند آن حضرت را خشنود سازد انجام مي‌دهد.

مهدي(عج)، زيباترينِ عالميان است و او را همچون طاووس بهشتيان(1) خوانده‌اند، و براي همه‌ي منتظران خود دلربايي مي‌كند.

امامي است كه با آمدن او زمين پس از فراگير شدن ظلم و جور در آن، به دست با كفايت آن حضرت مالامال از عدل و داد و شادي و سرور مي‌شود.

نيمه شعبان فرصتي است كه هر يك از ما خود را به وظايفمان نسبت به حضرتش متذكّر شويم. از خود بپرسيم در برابر ولي نعمتمان چه وظيفه هايي داريم و آيا نسبت به آن وظائف، پايبندي داشته ايم يا نه؟!

تفسير انتظار

انتظار، واژه اي است حادثه خيز كه تا آمدن مولايمان مهدي (عج) به ما درس بيقراري خواهد آموخت .

انتظار، نگاه دلسوزانه عاشقي است كه هر لحظه به انتظار معشوق، منتظر است .

انتظار، خانه نوري است كه خورشيد را درك مي كند .

انتظار، شمع دلسوخته اي است كه به پروانه عشق مي آموزد .

انتظار، جاده بي نهايتي است كه عابران خسته را تا مسير ابدي، همراهي خواهدكرد .

انتظار، حضور آيينه اي است كه فضاي سينه را سرسبز از صفا و صميميت و عاطفه مي كند .

انتظار، خيال مسافران بازمانده اي است تا كارواني بيايد و راه بيفتند .

انتظار، هجرت پروانه اي است كه از ديار گلهاي پژمرده آمده است .

انتظار، نواي نويدبخشي است كه عالم را از خواب غفلت بيدار مي كند .

انتظار، بوي غربت و غريبي و دلتنگي نام آشنايي است كه موعودي ها، دركش مي كنند .

انتظار، مشق نانوشته روزهاي بيقراري است كه در غم ديدار اباصالح نوشته مي شود .

انتظار، دليل گم شدن در خويش و پيدا شدن، از اين گم شدن هاست .

انتظار، آينه اي است كه روزهاي بيقراري را به تصوير مي كشد .

انتظار، گريه طفل يتيمي است كه از گرسنگي پشت در همسايه مانده است .

انتظار، نواي عشقي است كه لحظه به لحظه ديدار را به تجلي مي نشاند .

انتظار، بوي پيراهن يوسفي است كه چشم نابينايي را بينايي مي بخشد .

انتظار، حكايت آمدن كسي است كه از نسل سلاله خورشيد پر بركت مي آيد .

انتظار، ورق ورق دفترچه خاطرات نوشته شده در روزهاي جمعه زندگي است .

انتظار، بهترين و والاترين هديه به مستضعفان جهان است .

و ...

سلام بر تو كه خليفه خدا هستي!

تو جانشين خدا در آسمان ها و زمين مي باشي، اين لقبي است كه خدا به تو داده است.

روزي هم كه تو ظهور كني و حكومت عدل خويش بر پا سازي، خدا فرشته اي را به روي زمين خواهد فرستاد. آن فرشته، پيشاپيش تو اين چنين ندا خواهد داد: «مهدي، خليفه خداست. از او اطاعت كنيد».

تو حجّت خدا بر همه هستي. حجّت خدا بر همه آفريده هاي خدا، تو حجّت خدا در آسمان ها و زمين هستي.

وقتي شخصي سخن مرا را قبول ندارد، من براي اثبات سخن خود، دليل مي آورم، در زبان عربي، به اين دليل من، «حجّت» مي گويند.

روز قيامت كه بر پا شود، خدا به مردم چنين مي گويد: اي مردم! من مهدي را به عنوان رهبر شما انتخاب نمودم، چرا از او بيرون نكرديد؟ چرا بيراهه رفتيد؟ چرا به سخنان او گوش فرا نداديد؟ چرا ديگري را امام خود قرار داديد و دين مرا تباه ساختيد؟

به همين جهت است كه تو را «حجّت خدا» مي گويند، يعني تو دليل و برهان خدا هستي، خدا راه سعادت را براي مردم روشن نمود، به آنان دستور داد تا ولايت تو را قبول كنند و از تو پيروي كنند، هر كس از تو اطاعت كند، اهل بهشت خواهد بود و هر كس با تو دشمني كرده باشد، خشم خدا را براي خود خريده است.

مهدي جان! تو جلوه اراده خدا هستي!

اگر بخواهم بدانم خدا چه اراده كرده است، كافي است بدانم كه تو چه اراده كرده اي.

اگر من بخواهم بفهمم كه خدا چه چيزي را دوست دارد، بايد ببينم كه تو چه را دوست داري.

اگر تو را خوشحال كنم، خدا را خوشحال نموده ام، اگر به سوي تو بيايم، به سوي خدا رفته ام. تو جلوه صفات خدا هستي.

تو همواره اطاعت خدا را مي كني وچيزي را انجام مي دهي كه خدا اراده نموده است، تو از خود اراده اي نداري، هر چه خدا براي تو بخواهد تو همان را انجام مي دهي، تو تسليم فرمان خداي خود هستي.

خداوند صفات زيادي دارد، او مهربان است، داراي علم زيادي است، قدرت دارد و ...، همه اين صفات زيباي خدا را مي توانم در تو بيابم.

صفات و خوبي هاي خدا، حد و اندازه ندارد، امّا من مي توانم آن مقدار از صفات خدا را (كه مي شود در اين دنيا جلوه كند)، در وجود تو بيابم!

تو جلوه صفات خدا هستي، تو از خود هيچ نداري، هر چه داري، خدا به تو داده است.

تو همچون آينه اي هستي كه من مي توانم صفات و زيبايي هاي خد در آن بيابم. هيچ موجودي به اندازه تو اين همه زيبايي را در خود جاي نداده است!

تو نور خدا در آسمان ها و زمين هستي، تو مايه هدايت اهل آسمان ها و زمين هستي، اگر هدايت تو نباشد، هيچ كس نمي تواند به سعادت و رستگاري برسد.

تو قاري قرآن و مفسّر آن هستي، من تفسير آن را بايد از تو بشنوم!

قرآن را اگر تو تفسير كني، مايه هدايت مي شود، هيچ كس نمي تواند مانند تو پيام هاي قرآن را براي بشر بيان كند. خوشا روزي كه من صداي دلرباي تو را بشنوم كه برايم قرآن بخواني و آن را تفسير كني.